Een door de uitgever 'roman' genoemd boek, alhoewel de auteur heel duidelijk stelt, dat dit boek géén roman is. Een zeldzaam eenvoudig en toch fascinerend geschreven verhaal, waarin niets gebeurt, tenminste niets meer dan dat de moeder van de auteur op hoge leeftijd in een verzorgingshuis sterft. De moeder is dement, als ze sterft. Het gebeuren is heel alledaags. Zo ook het leven van de moeder, door de dochter verteld na de dood van haar moeder. De moeder was niets bijzonders, niet eens erg aardig: in heel haar leven gebeurt niets anders dan dat ze als fabrieksmeisje werkt, trouwt, een kruidenierswinkel begint, een kind krijgt en oud wordt. Maar toch stelt de auteur vast, dat de moeder de enige vrouw is, die werkelijk iets voor haar heeft betekend. Dus saai? Integendeel: dit boek lees je ademloos en in één ruk uit, het is literatuur van de bovenste plank.